Polska historia jest niezwykle bogata. Nie tylko pod względem liczby wydarzeń, które miały ogromne znaczenie dla dzisiejszego jej kształtu, ale także w odniesieniu do niezwykłych osobistości, które do jej rozwoju się przyczyniły. Liczne grono wybitnych Polaków to przedstawiciele artystycznych dziedzin, takich jak literatura czy teatr. Wśród nich wielu doświadczyło najczarniejszego okresu w polskiej historii, co nie pozostało bez wpływu na ich późniejszą twórczość.
Miron Białoszewski – poeta i człowiek teatru
Miron Białoszewski urodził się 30 czerwca 1922 roku w Warszawie, w której też dorastał. Wychowywał się w rodzinie urzędnika pocztowego w kamienicy przy ulicy Leszno 99. Swoją edukację odebrał, jak większość inteligencji polskiej tego okresu, na tajnych kompletach. Egzamin dojrzałości złożył w IV Państwowym Gimnazjum Męskim imienia Adama Mickiewicza. Niestety, polonistyczne studia, które podjął następnie na Uniwersytecie Warszawskim, nie zostały przez niego ukończone. Nie przeszkodziło to jednak w jego dalszych artystycznych poczynaniach.
Czas wojny i powstanie warszawskie
W czasie trwającej II wojny światowej Miron Białoszewski przebywał w stolicy kraju, gdzie aktywnie działał w polskim podziemiu kulturalnym. Współtworzył i współprowadził konspiracyjny Teatr Swena. Był świadkiem wydarzeń powstania z 1944, co odcisnęło wyraźne piętno na jego twórczości w latach późniejszych. Wraz z ojcem przebywał także w obozie w Pruszkowie oraz tymczasowym obozie Lamsdorf, z którego udało im się uciec, dzięki oddelegowaniu ich do prac przy budowie gazowni w Opolu.
Literatura wspomnień
Białoszewski jako dziennikarz publikował między innymi w Kurierze Codziennym i Świecie Młodych. Jego debiut literacki nastąpił natomiast w połowie XX wieku, kiedy to na łamach Życia Literackiego opublikowano jego wiersze. W tym samym piśmie prezentowano między innymi utwory Zbigniewa Herberta. Kolejne lata to takie tomy poezji jak Rachunek zachciankowy, Mylne wzruszenie czy Było i było, dzięki którym nazwisko poety zaczyna być rozpoznawalne. Jednak za najbardziej znaczące dzieło Białoszewskiego uznaje się wydany prozą w roku 1970 Pamiętnik z powstania warszawskiego, w którym to literat opisał wszystko to, czego doświadczył w czasie powstania roku 1944. Zaprezentowany w utworze obraz nikogo nie pozostawia obojętnym.
Miron Białoszewski zmarł 17 czerwca 1983 roku w wyniku kolejnego już zawału serca. Jego grób można odwiedzać na warszawskim cmentarzu Powązkowskim.