Nie tylko Warszawa jest miejscem wartym odwiedzenia. Również jej okolice skrywają piękne, często pomijane w planach przez nieświadomych ich istnienia turystów, miejsca. Jedno z nich znajduje się w pobliżu wspomnianego już przez nas pałacu w Nieborowie. Mowa tu o niezwykłym parku Arkadia.
Park Heleny Radziwiłłówny
Istnieje silne podejrzenie, że powstanie parku było owocem odwiedzin Heleny Radziwiłłówny w romantycznej wiosce, którą na Powązkach założyła Izabella Czartoryska. Na lokalizację parku Helena wybrała należącą do jej męża wioskę, Łupię, którą obdarzyła nowym mianem – Arkadia, co jest wyraźnym nawiązaniem do starożytnej greckiej krainy, gdzie swe szczęśliwe życie prowadzili pasterze. Projekt wsparli najwybitniejsi tego okresu: Szymon Bogumił Zug, Henryk Ittarm, Jan Piotr Norblin, a także Aleksander Orłowski. Na teren parku księżna stworzyła wyjątkowe muzeum, ściągając do swojej nowej posiadłości wspaniałe rzeźby i zabytki sztuki.
Losy jak każde inne..
Tak jak większość majątków na terenie kraju, tak i Arkadia Radziwiłłówny po jej śmierci w roku 1820, trafiała w ręce kolejnych osób. Zaniedbanym obszarem i wzniesionymi przez księżną budowlami, które latami podupadały, zajęła się w roku 1856 jej synowa, Aleksandra. Na terenie parku zarządziła szeroko zakrojone prace porządkowe i przyczyniła się do powstania nowej willi. Ta jednak nie przetrwała. Kolejny właściciel ziemi, Karol Hoffman, rozebrał część budowli, a pozyskany z nich marmur sprzedał. W rękach gubernatora rosyjskiego Finlandii Nikołaja Adelberga w dawnym Domku Gotyckim funkcjonowała cerkiew prawosławna. Dopiero w roku 1893 cały, niestety znajdujący się w opłakanym stanie park, odkupił Michał Radziwiłł. Do stanu przypominającego pierwowzór przywrócił Arkadię w latach międzywojennych Janusz Radziwiłł. Od roku 1945 cały park znajduje się pod opieką Muzeum Narodowego w Warszawie.
Co zobaczymy w parku Radziwiłłówny?
Wśród znajdujących się na terenie Arkadii budynków znajdziemy między innymi Świątynię Diany, stylizowaną na antyczną budowlę, zdobioną pięknymi malowidłami. Na uwagę zasługuje też Akwedukt, a właściwie jego rekonstrukcja. Ciekawość wzbudzi na pewno Przybytek Arcykapłana i Mur z Hermami, które wzniesiono już jako ruiny, tak przecież pożądane w scenerii romantycznej. Podziwiać można również pozostające pod wpływem wczesnego romantyzmu Dom Murgrabiego i wspomniany już Domek Gotycki, w którym księżna urządziła pokój rycerski dla swojego powracającego jako żołnierz napoleoński syna, Michała. Polecamy też obejrzenie Grobowca na Wyspie Topolowej, który miał stać się miejscem spoczynku księżnej, opatrzony sentencją Et in Arcadia Ego oraz pozostałości po wzorowanym na rzymskich amfiteatrach Cyrku.