Nowe życie zyskuje drewniany dom na Nowej Pradze. Budynek przy ulicy Środkowej 9 rozbudowano według metody znanej z Londynu. Skończyło się nie tylko na dobudowie podziemnej kondygnacji, ale też na rewitalizacji tej pierwotnej.
Cenny zabytek w nowym wydaniu
XIX-wieczny budynek to jeden z reprezentantów drewnianego dziedzictwa Warszawy. Prowadzone w nim od 2018 roku prace rewitalizacyjne to sposób na utrzymanie obiektu w użyciu z zachowaniem jego oryginalnych walorów. Dzięki działaniom podjętym przez Biuro Stołecznego Konserwatora Zabytków zachowano wszelkie elementy o wartości historycznej. Odtworzono elewację, wyeksponowano szalunek na froncie i dekoracyjny detal wokół okien.
Poddany modernizacji praski drewniak zyskał nową, podziemną kondygnację. Jest to sposób znany przede wszystkim w Londynie, gdzie w ten sposób przemienia się chronione przed naruszeniem oryginalnego kształtu niewielkie obiekty w imponujące rezydencje. Nowoczesne rozwiązania, takie jak przeszklona ściana, czy schody przeciwpożarowe, pełniące funkcje amfiteatru, z pewnością wpłynęły pozytywnie na wizerunek historycznego, przeznaczonego dla dzieci obiektu.
Schronienie dla warszawskich dzieci i młodzieży
Według niektórych źródeł drewniany dom wzniesiono w roku 1879. Na potrzeby swojej działalności w roku 1933 nabyło go Towarzystwo Przyjaciół Dzieci Ulicy, którego założycielem był Kazimierz Lisiecki. Zadaniem powstałego ośrodka było niesienie pomocy bezdomnym dzieciom ze stolicy.
Przed rozpoczęciem prac modernizacyjnych w obiekcie funkcjonowało Ognisko Praga – dzienna placówka Centrum Wsparcia Rodzin „Rodzinna Warszawa”. Tam, pod okiem wychowawców 30 dzieci z okolicy korzystało z zajęć plastycznych, muzycznych, teatralnych i komputerowych. Oferowano także pomoc socjoterapeutyczna i psychoedukacyjna. Jak zapewniają zarządzający ośrodkiem, po zamknięciu prac rewitalizacyjnych, działalność Ogniska Praga wróci na dawny tor.