Polska historia jest niezwykle bogata. Nie tylko pod względem liczby wydarzeń, które miały ogromne znaczenie dla jej dzisiejszego kształtu, ale także w odniesieniu do niezwykłych osobistości, które do jej rozwoju się przyczyniły. Wiele z nich urodziło się, żyło i umierało właśnie w Warszawie. Wśród nich znajdziemy osobowości nietuzinkowe, które swoją działalnością artystyczną, pozwalało utrudzonemu codziennością społeczeństwu przenieść się w inny świat, chociaż na kilka chwil.
Hanka Ordonówna – wszechstronnie uzdolniona
Hanka Ordonówna, a właściwie Marianna Tyszkiewicz, urodziła się 04 sierpnia 1902 roku w rodzinie warszawskiego kolejarza, Władysława Pietruszyńskiego. Od najmłodszych lat przejawiała zdolności w kierunkach artystycznych. Jako mała dziewczynka uczęszczała do szkoły baletowej, funkcjonującej przy Teatrze Wielkim. Jej debiut sceniczny przypadł na rok 1918 w programie teatrzyku rewiowego Sfinks – Niech żyje pokój!, W Sfinksie zaprezentowała się także po raz pierwszy jako piosenkarka. Następnie działała w ramach teatru Wesoły Ul w Lublinie, gdzie znana była już pod imieniem, które zapisało się na kartach historii. Występowała również we Lwowie, Operze Krakowskiej oraz Wilnie. Na różnych scenach w wielu krajach prezentowała swój talent wokalny, taneczny, a także aktorski, przy okazji uzupełniając swoją edukację wokalną we Włoszech, Austrii i Francji. Ordonówna znana jest najbardziej z wykonania piosenki Miłość ci wszystko wybaczy, zamieszczonej w filmie Szpieg w masce.
Nieszczęśliwe czasy wojny
Podczas swoich tourné artystka zwiedziła również Stany Zjednoczone, z których powróciła do kraju w roku 1939, gdzie już jesienią została więźniarką na Pawiaku. Do jej zatrzymania doprowadził dawny partner sceniczny Ordonówny, współpracujący z Gestapo Igo Sym. Dzięki staraniom męża, hrabiego Michała Tyszkiewicza, została zwolniona z więzienia. Para udała się wówczas do Wilna, gdzie Hanka kontynuowała działalność artystyczną na deskach tamtejszych teatrów. Niestety kolejny raz zatrzymana, tym razem przez NKWD, została wywieziona na teren obozu w Uzbekistanie. Męża jej zesłano w głąb Rosji. Panujące w łagrze warunki doprowadziły do nawrotów zdrowotnych Hanki. Jeszcze podczas regularnych występów zapadła ona na ciężką chorobę płuc, która teraz dała o sobie ponownie znać i pozostała z nią na zawsze.
Co dalej z piosenką..
Po okresie zesłania przeniosła się do Tocka, gdzie zorganizowała teatr, a następnie podjęła się opieki nad osieroconymi dziećmi. Pogarszający się jednak stan zdrowia Ordonówny, zmusił ją do wyjazdu do Taszkentu. Tam też ponownie spotkała się z mężem. Ujawnienie zbrodni katyńskiej i zerwanie stosunków ZSRR z rządem RP doprowadziło do ewakuacji sierocińca wraz z Tyszkiewiczami do Bejrutu. Mimo ciężkiej choroby artystka kontynuowała działalność sceniczną, prowadziła kółko teatralne, grywała recitale. Dodatkowo zajmowała się malarstwem i twórczością poetycką.
Hanka Ordonówna zmarła 08 września 1950 roku na tyfus, którym zaraził ją udzielający pomocy uchodźcom w czasie epidemii mąż. Pochowana na polskim cmentarzu w Bejrucie, w roku 1990 ostatecznie spoczęła na warszawskich Powązkach.