Kościół św. Anny w Warszawie

W Polsce, jako kraju o głębokich tradycjach chrześcijańskich, liczną grupę zabytków stanowią katolickie świątynie. Nic zatem dziwnego, że w samej stolicy mamy blisko 300 takich obiektów, a kilkadziesiąt z nich figuruje w rejestrze zabytków. Wśród nich znajduje się świątynia pod wezwaniem św. Anny na Krakowskim Przedmieściu.

Kościół św. Anny – świątynia wielu stylów

Mieszcząca się przy Krakowskim Przedmieściu budowla to jeden z najstarszych i najlepiej zachowanych obiektów historycznych na terenie Warszawy. Kształtowana na przestrzeni sześciu wieków budowla zawiera w sobie elementy architektoniczne prezentujące różne style. Wystarczy spojrzeć na bryłę kościoła z wyraźnie gotycką apsydą i dumnie górującą nad budowlą barokowym szczytem.

Początkowo w miejscu świątyni mieścił się kompleks klasztorny bernardynów, których sprowadziła w te strony z Krakowa księżna Mazowiecka Anna z Holszańskich. Pierwszy założony na skarpie wiślanej niewielki kościół  utrzymany w stylu gotyckim powierzchnią zbliżony był do dzisiejszego prezbiterium obecnej świątyni. Jego poświęcenie nastąpiło 04 grudnia 1458 roku przez biskupa poznańskiego Andrzeja z Bnina Opalińskich.

Przebudowa kompleksu i wnętrze kościoła

Po pożarze w 1507 roku, w wyniku którego najbardziej ucierpiały budynki klasztorne, dzięki szczodrym darowiznom w następnych latach odbudowano ulepszoną wersję kompleksu. W dalszych latach, w wyniku powiększającego się grona nawiedzających kościół św. Bernarda wiernych, zdecydowano o rozbudowie samej świątyni, która na przestrzeni lat przeobraziła się w kościół pod wezwaniem św. Anny.

Główną fundatorką podjętych w 1515 roku prac była księżna Mazowiecka Anna Radziwiłłówna. Jej zdobiony płytą z czerwonego marmuru nagrobek można odwiedzić podczas zwiedzania kościoła. Wśród prezentujących wczesno-renesansowe wpływy pomników znajdziemy także miejsca spoczynku wojewody mazowieckiego Jana Dzierzgowskiego, biskupa chełmińskiego Adama Pilichowskiego oraz pisarza Wielkiego Księstwa Litewskiego Macieja Woyny.

Wpływom zmiennych stylów architektonicznych ulegał nie tylko kształt świątyni, ale także jej wnętrze. Jednym z ciekawszych elementów budowli jest prezbiterium utrzymane w stylu gotyckim, trójścienne, zwrócone w kierunku wschodnim. Wnętrze odświeżone na początku XVIII wieku to wyraźnie styl barokowy, natomiast fasada w drugiej połowie wieku uzyskała rys klasycystyczny. Całość zwieńczono neorenesansową dzwonnicą pochodzącą z początku wieku XIX. Kościół św. Anny to dziś jedyne miejsce w Warszawie, w którym można obejrzeć zachowane, stosowane w późnym gotyku, sklepienie kryształowe.