Czy mam depresję, czy to tylko smutek?

Granica między obniżonym nastrojem, a groźną chorobą jest cienka, lecz są pewne symptomy pozwalające rozróżnić te dwa stany.

Pierwsze objawy depresji często nie są niepokojące. Brak energii, smutek, niechęć do działania przypominają zwykłą chandrę i zdarzają się każdemu: także mieszańcom dużych miast. Depresja jednak jest chorobą bardzo niebezpieczną, niekiedy nawet śmiertelną, dlatego szybka reakcja, diagnoza i leczenie są ogromnie ważne. Zapoznaj się z niepokojącymi sygnałami. W którym momencie potrzebny będzie dobry psycholog w Warszawie, który pomoże Ci się uporać ze swoim stanem?

Depresja a smutek

Budzisz się rano i nie masz ochoty wstawać z łóżka, nie widzisz sensu w tym, żeby się umyć, wyjść z domu, nie chce Ci się jeść. To może być jesienna chandra, przygnębienie, które niekiedy dotyka wszystkich bez względu na płeć, wiek, wykonywaną profesję i sposób bycia. Takie same objawy jednak mają również osoby pogrążone w depresji. Podstawowa różnica polega na czasie trwania opisanego powyżej stanu. Jeśli utrzymuje się dłużej niż 2-3 tygodnie, jest to zdecydowanie powód do niepokoju. Warto w takiej sytuacji udać się do psychologa, który pomoże rozwiać wątpliwości.

Inne objawy depresji

Depresja jest niezwykle złożonym zaburzeniem natury psychicznej. Pacjenci trafiający do psychologa, poza długotrwałym uczuciem smutku i beznadziei, wymieniają szereg popularnych symptomów.

  • Problemy ze snem – bezsenność lub nadmierna ospałość.
  • Zaburzenia odżywiania – brak apetytu, rzadziej silne łaknienie, niekontrolowany przyrost lub spadek masy ciała.
  • Niedostrzeganie jasnych stron – osoba pogrążona w depresji nie widzi żadnych powodów do radości, nawet jeśli pozornie jej życie jest pasmem sukcesów i teoretycznie nie potrafi wskazać źródła smutku. Depresja może być stanem nieadekwatnym do sytuacji. Trudno taką osobę pocieszyć, odwrócić jej uwagę, sprawić, by choć przez chwilę zapomniała.
  • Brak chęci do działania – depresja powoduje niechęć do wykonywania podstawowych czynności życiowych, codziennego wstawania z łóżka, mycia się, chodzenia do pracy, kontaktów międzyludzkich, realizowania pasji. Pojawia się brak energii, osłabienie fizyczne, problemy z koncentracją. Chory przestaje dostrzegać sens życia i w wielu przypadkach myśli o tym, by je zakończyć.
  • Stany lękowe – często towarzyszą depresji napady lęku, strach o zdrowie, hipochondria.
  • Zespoły bólowe – ból głowy, pleców, brzucha, mięśni, stawów, długotrwale utrzymujące się bóle pourazowe, pooperacyjne.

Osoba pogrążona w depresji często czuje się jej ofiarą, więźniem ponurych myśli. Nie jest w stanie uwolnić się od nich, co wywołuje w niej to poczucie winy. Próby poprawienia jej nastroju przez bliskich nie przynoszą żadnych rezultatów. Chory może mieć wyrzuty sumienia, że nie potrafi się niczym cieszyć, że jest powodem do zmartwień dla rodziny i przyjaciół. Pojawiają się myśli samobójcze, których realizacja wydaje się jedynym sposobem na uwolnienie siebie i innych od tej przykrej, przytłaczającej sytuacji.

Jak pomóc osobie w depresji?

Jeżeli podejrzewasz depresję u siebie lub kogoś bliskiego, jedyną dobrą radą będzie wizyta w gabinecie psychologicznym lub psychiatrycznym. Tylko specjalista jest w stanie ocenić skalę problemu i ustalić sposób leczenia. Co ważne, im szybsza reakcja, tym większa szansa na odzyskanie równowagi.

W leczeniu depresji podstawą jest zawsze terapia, niekiedy wsparta środkami farmakologicznymi. W przypadku podjęcia próby samobójczej może się odbywać w warunkach szpitalnych.