Do spektrum autyzmu zalicza się szereg zaburzeń o podobnych cechach neurorozwojowych. Mają one wpływ na rozwój społeczny, komunikację oraz codzienne zachowanie danej osoby, a wiele z objawów można zaobserwować już w okresie dziecięcym. Z tego powodu diagnoza spektrum autyzmu podjęta w odpowiednim czasie jest kluczowa dla dalszego funkcjonowania w życiu.
Kiedy warto zdecydować się na diagnozę?
Zaburzenia ze spektrum autyzmu mogą objawiać się poprzez specyficzne trudności dziecka możliwe do zaobserwowania przez jego otoczenie. Można podzielić je na kilka podstawowych grup:
- Opóźnienia w rozwoju komunikacji – np. ograniczona liczba słów, brak gestów lub mimiki,
- Trudności w nawiązywaniu relacji społecznych,
- Powtarzanie tych samych czynności,
- Trudności z regulowaniem emocji,
- Nadwrażliwość sensoryczna,
- Opóźnienia w rozwoju motorycznym,
- Brak zaangażowania w zabawę symboliczną, czyli np. charakterystyczne dla dzieci udawanie ról społecznych zaobserwowanych u dorosłych,
- Problemy z rozumieniem zasad społecznych.
Zaniepokojenie rodziców powinna wzbudzić trwałość powyższych objawów. Zaburzenia ze spektrum autyzmu dają się bowiem zaobserwować w różnych sytuacjach i środowiskach. Z tego powodu warto obserwować zachowanie najmłodszych nie tylko w domu, ale też poza nim. Jeśli podejrzewasz zaburzenia ze spektrum autyzmu u swojego dziecka, pomoc otrzymasz w ZINTEGROWANI Centrum Diagnozy i Terapii https://zintegrowani.com.pl/.
Jak przebiega diagnoza spektrum autyzmu?
Diagnozy spektrum autyzmu nie można sprowadzić do konkretnego działania czy testu – jest to kompleksowy proces, który odbywa się pod nadzorem specjalistów, a także przy udziale rodziców. Konieczna jest rozmowa z psychologiem, który zgromadzi informacje na temat dziecka, a także rodziny – istotna jest np. historia rozwoju dziecka, jak też rodzinna historia medyczna. Po przeprowadzeniu wywiadu dziecko jest obserwowane przez specjalistę.
Psycholog wykorzystuje różnorodne narzędzia, np. ADOS-2 oraz ADI-R. Konieczne może być również przeprowadzenie testów psychologicznych dziecka, aby ocenić jego zdolności poznawcze, czy językowe. Uwzględnia się ponadto diagnozę różnicową, mającą ocenić, czy objawy nie są wynikiem innych zaburzeń, np. zaburzeń lękowych. Na podstawie pozyskanych informacji specjaliści opracowują raport diagnostyczny, który potwierdzi diagnozę, określi stopień nasilenia objawów oraz przedstawi rekomendacje dotyczące dalszych działań.
Aby stworzyć możliwości dalszego rozwoju i integracji dzieci ze spektrum autyzmu, konieczne jest przygotowanie planu dalszego wsparcia. Uwzględnia on np. terapię behawioralną, zajęciową, trening umiejętności społecznych, czy terapię sensoryczną. Wsparcia psychologicznego mogą potrzebować również rodzice. Pozwoli ono na poradzenie im sobie z trudnościami związanymi z wychowaniem dziecka oraz w lepszym zrozumieniu jego potrzeb i budowaniu relacji.